22 stëcznika 1227 rokù pòmòrsczi ksążã Swiãtopôłk razã z biskùpã Michałã przekazelë kòscół sw. Mikòłaja karnu bracynów dominikanów, jaczi dopiérze co przëjachelë do Pòlsczi. Òd razu rozpòczãlë òni mòcné dëszpastursczé dzejanié w gardze a téż w pòblësczich Prësach. Przë rozbùdowónym kòscele pòwstôł klôsztór, w jaczim wnetka mieszkało kòl dwasta bracynów.
Z ti leżnoscë we strzodã 22 stëcznika ò gòdz. pół ósmi pò pôłnim w Czôrny Zalë Bazyliczi sw. Mikòłaja kòl sz. Swiãtojańsczi 72 òdbãdze sã cykl wëkładów prawie ò dominikanach, jaczé wëgłoszą znajarze jich historie:
1) Arkadiusz Wòjtas OP – „Na początku było współczucie…? O pierwszym pokoleniu braci dominikanów”
2) prof. Rafôł Kùbicczi (Gduńsczi Ùniwersytet) – „Podstawy ekonomiczne funkcjonowania klasztoru dominikanów w Gdańsku (1227–1835)”
3) Môrcën Sanak (Archiwùm Pòlsczi Prowincje Dominikanów) – „Do kiedy dominikanie nosili korony? Z dziejów fryzur Braci Kaznodziejów”
Pò prelekcjach bracynowie dominikanie rôczą na dzãkòwną swiãtą mszã ò gòdz. sódmi pò pôłnim.
Paùel Wiczińsczi
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie